Upp með Hengladalaá

áttum við í morgun

ævintýrin ekki smá

umvafin af klettaborgum.

Sönglaði áin, söng við foss

seyðandi tók  Kári undir.

Melódían minnir oss

á magnaðar gleði stundir.

Héldum framhjá  Hurðarás

hratt  var núna gengið,

niður í móti nú á rás

nesti ekkert fengið.

Átti að borða eður ei

enginn vissi svarið.

Daði sagði drembinn  nei

drjúgur tók af skarið.

Er komum við að einni prílu

upp var nestið tekið,

enginn fór í neina fýlu

og ekkert eftir rekið.

 

Höfundur H.I.G